Meer dan 50 jaar oud

De Zaterdagse Sportvereniging Overijse (Z.S.V.O.) werd opgericht in 1970 door Jan “Jacqo” Charliers (foto links) met oud-spelers van F.C. Overijse. Algauw waren er voldoende spelers om met twee ploegen te starten. Beide teams speelden in de A.B.S.S.A. en deden het uitstekend. Zo uitstekend dat er een teveel aan spelers ontstond. Daarom richtte Willy Chielens met de reserves een derde ploeg op.
ZSVO speelde op de Loensdelle, het vroegere terrein van F.C. Overijse (dat was ondertussen verhuisd naar het
Begijnhof). In 1974 werd er een nieuw voetbalveld aangelegd op den “Heurck” en ZSVO bouwde er een chalet en kleedkamers voor vier ploegen. Het was een zware investering en toen ondertussen ook BOBO, Tombeek en Toekomst Overijse waren gestart in de competitie, kreeg ZSVO het moeilijk en moest het een ploeg schrappen.
Het waren de gouden jaren in de Druivenstreek. In Overijse en Hoeilaart waren toen een 15-tal clubs actief, in hetzelfde verbond, waarvan naast ZSVO nu enkel BOBO (3 ploegen), V.O.K. Jezus-Eik (3 ploegen) en Dynamo Wijndaal zijn overgebleven.
Terug naar één ploeg
In 1974 volgde Willy Chielens Etienne Vivile op als clubsecretaris en overleed ook voorzitter/oprichter Jacqo Charlier vroegtijdig. Hij werd opgevolgd door Joske Vandervelde. In 1980 besliste het bestuur over te stappen naar de A.V.V.V.-Vlaams-Brabant, toen nog met twee ploegen. De overgang naar 3 ploegen in 1985 was geen lang leven beschoren. Georges Braeckmans werd dan ook de nieuwe voorzitter en ging het de club voor de wind.
Toen in 1990 Luk Stouffs, ondertussen gemeentesecretaris te Overijse, voorzitter werd kreeg de club het moeilijk om nog 2 ploegen op te stellen en in 1995 bleef er nog één ploeg over! Ook die kreeg het even lastig, daar er van de andere ploeg slechts één speler overkwam: dat was Michel Beeckman die dan ook het roer in handen nam en nu nog steeds voorzitter is. De resultaten waren bedroevend en de laatste plaats in de rangschikking was een jaarlijkse traditie… In 2005 begon het beter te lopen, werden er uitstekende spelers aangetrokken, die naast voetballen ook heel goed konden toptanken, iets wat ze tot op de dag van vandaag nog regelmatig doen.
De titeljaren
De vernieuwde ploeg verzamelde enkele ereplaatsen alvorens in 2009 kampioen in derde afdeling te worden (zie foto's onderaan). De allereerste titel ooit werd gevierd met een succulente barbecue, zoals zo vaak geprepareerd door onze ondertussen betreurde ere-voorzitter Michel Beeckman (foto bbq) en overgoten met liters bier.
Maar de ontnuchtering kwam snel, want de combinatie van een hogere afdeling en een verzwakte kern bleek te hoog gegrepen. Het eerste jaar redde ZSVO zich nog nipt na een felbevochten barragematch tegen Stinne Boys, maar het seizoen erna ging volledig de mist in en dwong ZSVO terug naar derde.
Toch veerde Overijse snel weer recht: bij haar eerste seizoen terug in derde afdeling eiste ZSVO prompt titel van vice-kampioen op, en de versterkingen van afgelopen zomer beloofden een minstens even goed resultaat voor het seizoen 2012-2013. Uiteindelijk werd ZSVO kampioen met 19 punten voorsprong op de tweede en 30 op de derde: de toptanksessies dat seizoen waren op den duur niet meer te tellen. Het jaar daarop haalde ZSVO ondanks de afwezigheid van een doelman enkele heel sterke resultaten in tweede afdeling en verzekerde het in een spannend slot het behoud, maar in 2016 zakte Overijse na een slap seizoen toch terug naar derde. Daar draait het sindsdien mee als stabiele subtopper.
Website en logo
In 2012 moderniseerde ZSVO verder met de lancering van een website én logo. In het logo herken je een gezicht, gemaakt met de vier letters van de vereniging: het hoofd (de O) met pretoogjes (de Z en de S) die staat voor de speciale humor binnen de vereniging en een uitgestoken tong (de V) die dan weer symbool staat voor de legendarische dorst van de harde spelerskern.
Van Heurck naar Hagaard
Een aantal jaar geleden moesten ZSVO en de drie ploegen van veldgenoten BOBO (kort voor Bal Of Been Overijse, niet ons idee) hun geliefde Heurk verlaten. Reden: er moest per se een atletiekpiste komen voor drie man en ne paardenkop (een piste mét een kunstmatige helling nota bene, in een gemeente waar een mens zich geen 100 meter kan verplaatsen zonder bergop te moeten puffen, #onlyinbelgium dadde).
Enfin, sindsdien rijgt de SportVereniging haar overwinningen dan maar aan elkaar op de Hagaard. Op het enige nog overgebleven grasplein uiteraard, want synthetisch is voor hockeyjeanetten.
Opvallend detail, in deze periode speelde ZSVO in het... rood.
Verdere professionalisering
Sinds 2022 beschikt ZSVO, dat er altijd een zaak van maakte om géén trainer te hebben, en tijdens het seizoen nóóit te trainen, zowaar over een speler-trainer. Het speelt sinds 2023 overigens ook weer in het blauwgeel en met een stel gloednieuwe ballen, dankzij maar liefst drié sponsors. Meer nog, tijdens de voorbereiding op het seizoen 2023-2024 had één van de spelers zowaar kegeltjes mee én een groepsoefening in passing en afwerking voorbereid. Zotter dan dat hoeft het niet te worden, voor ge het weet gaan we nog beginnen opwarmen voor de wedstrijd...