ZSVO start seizoen met recordblamages maar herpakt zich
1-11, dat doelsaldo deed - meer nog dan de 0 punten en de rode lantaarn - pijn aan de ogen als je na twee speeldagen (en evenveel thuiswedstrijden) naar de cijfers van ZSVO keek. Een 0-5 pandoering op Loko B, gevolgd door een nooit geziene partij comedy capers (1-6 nederlaag tegen Simmca Boys), waren daar debet aan.
Nogal onverwacht allemaal, want met een paar extra versterkingen leek Overijse toch vrij goed gewapend aan het seizoen te gaan beginnen. En dat bewees het ook op speeldag drie, in een nieuwe 3-5-2-bezetting ging ZSVO met 2-4 winnen op Vaillant, dat nog altijd de onevenwichtige ploeg is die het de voorgaande seizoenen was: het verschil tussen de beste en de zwakste van de ploeg blijft daar toch erg groot. Maar toch: ZSVO maakte 4 heel knappe goals - waaronder twee verre ballen over de doelman - won verdiend, en trok die lijn meteen door: een week later legde het met een klassieke 'ZSVO hold-up' het traditioneel toch heel sterke Pennaroya over de knie: de 2-0 in de laatste minuut was al bij al een overdreven verdict.
Met een zes op twaalf en een match tegen de nieuwe rode lantaarn in het vooruitschiet zag het er plots mooi uit voor Overijse, maar de partij tegen Cité draaide uit op een sisser. ZSVO startte met een noodploeg zonder wissels, stond na een dramatische eerste helft 1-0 achter, begon vervolgens sterk aan de tweede, maar kon een beetje later met 9 man (na een polsbreuk - nogmaals een snelle genezing gewenst Ruubz) en een uitsluiting (twee keer geel)) geen vuist meer maken. 3 gemiste punten die we ons later hopelijk niet meer moeten beklagen...
Maar niet getreurd: de week erna beet Bleuken met 2-0 in het zand op den Heurck, gevolgd door een 1-1 op Krak Boys. Vooral die laatste kan je zowel beschouwen als 2 gemiste punten (we speelden met een noodploeg en zonder doelman: met een team op volle sterkte hadden we wellicht gewonnen) als 1 gewonnen punt (we lagen toch wel wat onder in het spel).
En gisteren was het eindelijk tijd voor de enige thuisderby van het jaar, de kraker tegen het spartelende Dynamo. Nu ja, 'spartelend', 't is allemaal relatief. Zoals de voorbije seizoenen zit Dynamo toch een beetje in spelersnood - ze hadden nog maar 4 puntjes gesprokkeld uit 6 matchen - maar halen ze tegen ZSVO toch weer hun beste spelers vanonder de motteballen. ZSVO lag dan ook de hele match onder, en kwam maar liefst drie keer op achterstand, maar kwam - onder het goedkeurende oog van een jarige erevoorzitter Michel - evenveel keer terug: de onverhoopte 3-3 in de allerlaatste minuut, en na een collectieve actie uit het boekje, deed veel deugd en houdt de kloof met Dynamo op 6 punten.
Met 11 punten is ZSVO in 2a voorlopig 'de ploeg van de streek' en nestelt het zich al bij al comfortabel in de middenmoot. En niet onbelangrijk voor het moreel: sinds de twee blamages verloor ZSVO nog maar één keer en sprokkelde het - altijd op karakter en soms ook met goed voetbal - 11 op 18, goed voor een doelsaldo van 12-7. Als het die inzet het hele seizoen kan aanhouden, zouden we in terugronde geen enkele reden meer mogen hebben om nog naar onderen te kijken.
En misschien nog een goeie raad voor de keepers van de toekomstige tegenstanders: best niet te ver uit uw goal gaan staan ;-).
Volgende week geen wedstrijd, dus staat er nog eens een heuse dasjtering in Leuven op het programma.
Nogal onverwacht allemaal, want met een paar extra versterkingen leek Overijse toch vrij goed gewapend aan het seizoen te gaan beginnen. En dat bewees het ook op speeldag drie, in een nieuwe 3-5-2-bezetting ging ZSVO met 2-4 winnen op Vaillant, dat nog altijd de onevenwichtige ploeg is die het de voorgaande seizoenen was: het verschil tussen de beste en de zwakste van de ploeg blijft daar toch erg groot. Maar toch: ZSVO maakte 4 heel knappe goals - waaronder twee verre ballen over de doelman - won verdiend, en trok die lijn meteen door: een week later legde het met een klassieke 'ZSVO hold-up' het traditioneel toch heel sterke Pennaroya over de knie: de 2-0 in de laatste minuut was al bij al een overdreven verdict.
Met een zes op twaalf en een match tegen de nieuwe rode lantaarn in het vooruitschiet zag het er plots mooi uit voor Overijse, maar de partij tegen Cité draaide uit op een sisser. ZSVO startte met een noodploeg zonder wissels, stond na een dramatische eerste helft 1-0 achter, begon vervolgens sterk aan de tweede, maar kon een beetje later met 9 man (na een polsbreuk - nogmaals een snelle genezing gewenst Ruubz) en een uitsluiting (twee keer geel)) geen vuist meer maken. 3 gemiste punten die we ons later hopelijk niet meer moeten beklagen...
Maar niet getreurd: de week erna beet Bleuken met 2-0 in het zand op den Heurck, gevolgd door een 1-1 op Krak Boys. Vooral die laatste kan je zowel beschouwen als 2 gemiste punten (we speelden met een noodploeg en zonder doelman: met een team op volle sterkte hadden we wellicht gewonnen) als 1 gewonnen punt (we lagen toch wel wat onder in het spel).
En gisteren was het eindelijk tijd voor de enige thuisderby van het jaar, de kraker tegen het spartelende Dynamo. Nu ja, 'spartelend', 't is allemaal relatief. Zoals de voorbije seizoenen zit Dynamo toch een beetje in spelersnood - ze hadden nog maar 4 puntjes gesprokkeld uit 6 matchen - maar halen ze tegen ZSVO toch weer hun beste spelers vanonder de motteballen. ZSVO lag dan ook de hele match onder, en kwam maar liefst drie keer op achterstand, maar kwam - onder het goedkeurende oog van een jarige erevoorzitter Michel - evenveel keer terug: de onverhoopte 3-3 in de allerlaatste minuut, en na een collectieve actie uit het boekje, deed veel deugd en houdt de kloof met Dynamo op 6 punten.
Met 11 punten is ZSVO in 2a voorlopig 'de ploeg van de streek' en nestelt het zich al bij al comfortabel in de middenmoot. En niet onbelangrijk voor het moreel: sinds de twee blamages verloor ZSVO nog maar één keer en sprokkelde het - altijd op karakter en soms ook met goed voetbal - 11 op 18, goed voor een doelsaldo van 12-7. Als het die inzet het hele seizoen kan aanhouden, zouden we in terugronde geen enkele reden meer mogen hebben om nog naar onderen te kijken.
En misschien nog een goeie raad voor de keepers van de toekomstige tegenstanders: best niet te ver uit uw goal gaan staan ;-).
Volgende week geen wedstrijd, dus staat er nog eens een heuse dasjtering in Leuven op het programma.
